Celem pracy dyplomowej jest zbadanie, w jakim stopniu architektura poprzez stymulację zmysłów wpływa na stan psychiczny i fizyczny użytkowników, dodatkowo wspierając proces leczenia. Nadmiar bodźców sensorycznych obecnych w otoczeniu człowieka prowadzi do wybiórczej percepcji i dyskomfortu poznawczego. Projektowana architektura ma stanowić harmonijne środowisko, stymulujące system zmysłowy bez nadmiernego pobudzania. Wykreowana przestrzeń powinna uwrażliwiać użytkowników na bodźce docierające z otoczenia i stanowić wprowadzenie do dalszych zabiegów terapeutycznych projektowanego ośrodka.

absolwentka Wydziału Architektury na Politechnice Poznańskiej. Projektując budynki i przestrzeń, szczególną uwagę zwraca na tzw. ludzki wymiar architektury, relacje zachodzące w społeczeństwie i psychice użytkowników.