Inspiracją do powstania projektu były traumatyczne doświadczenia pobytu w obozach pracy przymusowej w Kazachstanie i Syberii w latach 1944-1956 mamy autorki. Praca dotyka problem pamięci i traumy, w pośredni sposób dotykający także osób, które decydują się przepracować je przez sztukę.
Punktem wyjścia dla obrazów był odręczny tekst poddany fragmentaryzacji, powiększeniu, powtórzeniu. Dyplom prezentuje kilka obiektów wykonanych z gipsu, drewna i z filcu – surowych, podstawowych materiałów pozwalających na przeżycie w trudnych warunkach. Dobór materiałów stanowi materializację wyobrażeń o tym trudnym okresie. Obrazy z cyframi poruszają natomiast kwestię procesu odebrania podmiotowości ofiarom w trakcie długoletniego pobytu w obozach.
Częścią uzupełniającą dyplom jest instalacja „Sześć_ścian”, podejmujący kwestię wolności nie tylko w znaczeniu twórczej swobody, lecz również w szerokim tego słowa znaczeniu. Pracę stanowi sześć dużych (2m x 2m) kwadratów z podrdzewiałej blachy, w której zostały wycięte hasła dotyczące wolności. Sześcian stanowi tu symbolem symetrii, harmonii, równowagi, niezawodności, wzajemności i wolności. Jednocześnie jest także klatką, w której zamknięte są hasła.